25 Paź Widełki wynagrodzenia – kluczowe dla ofert pracy? Co się stanie, jeśli “DO GÓRY NOGAMI” POSTAWIMY wyniki ankiety z linkedin ?

Jakiś czas temu skorzystałem z oferowanej przez Linkedin możliwości umieszczania ankiet i opublikowałem następującą:

“Szybkie pytanko. Oferta pracy (IT) – inmail lub ogłoszenie. Na co zwracacie uwagę w pierwszej kolejności:

• widełki wynagrodzenia
• stos technologiczny
• opis firmy (zespół, kultura)
• opis projektów i wyzwań

Zagłosowało 646 osób. Dodatkowo pod ankietą pojawiło się 25 ciekawych komentarzy (do nich wrócę w trzeciej części wpisu, który pojawi się wkrótce). 

Wyniki przedstawiały się następująco:

1. widełki wynagrodzenia 64%
2. stos technologiczny 17%
3. opis projektów i wyzwań 12%
4. opis firmy (zespół, kultura) 7%

Zdecydowana większość w pierwszej kolejności patrzy na widełki wynagrodzenia w ofercie. Oczywiste ? Moim zdaniem, nie do końca. 

W dalszej kolejności patrzymy:

• z jakimi technologiami będziemy pracować,  
• przy jakich projektach będziemy tych technologii używać (nowy projekt, czy głębokie utrzymanie; czy projekt jest użyteczny społecznie, czy też neutralny lub szkodliwy),
• na samym końcu zastanawiamy się w jakim środowisku, z jakimi ludźmi będziemy mieli do czynienia.

A gdyby postawić te wyniki do góry nogami? 

Może przyjęcie przeciwnej perspektywy będzie sprzyjać podjęciu dojrzalszej decyzji o zaangażowaniu w proces rekrutacyjny i ostatecznie o zmianie pracy?

 Myślę, że dokładnie tak należy zrobić. 

Chcesz poznać moje uzasadnienie?  Czytaj dalej.

.

Załóżmy że zbierzemy wszystkie widełki. Z ogłoszeń o pracę,  z krążących po sieci “zajawek”: inmaili i e-maili wysyłanych bezpośrednio i zachęcających do rozmów z rekruterami. 

W pierwszej kolejności odrzućmy anomalia, których obecnie w mojej ocenie znajdzie się nie więcej niż kilka procent:

• szokująco niskie widełki (ktoś “szuka szczęścia” i go nie znajdzie)
•  super wysokie widełki (ktoś szuka po prostu gwiazdy albo … wrzucił clickbait, żeby kandydaci skuszeni wysoką stawką “przeklikali” zgody RODO i zasilili bazę kandydatów do których będzie można dzwonić z innymi ofertami z normalnymi stawkami. Owszem, zdarzają się i takie praktyki.

Czy pozostałe po odrzuceniu anomalii różnice będą  faktycznie aż tak duże, żeby zaważyć na decyzji? Czy będziemy mieli do czynienia z podobnymi zakresami?

O ile % faktycznie gramy? 5 – 10 – 15 ? Moim zdaniem – nie więcej.

Czy wynagrodzenie potencjalnie wyższe o kilka, lub kilkanaście procent zrekompensuje nam:

1. nudę zamiast rozwiązywania ciekawych problemów
2. pracę przy projekcie o neutralnym lub wręcz szkodliwym oddziaływaniu zamiast pożytecznego projektu z którego będziemy dumni
3. brak wsparcia ze strony organizacji
4. brak wyraźnie wyznaczonych celów
5. mikrozarządzanie
6. pracę z ludźmi, z którymi nie mamy “chemii”?

Punkty (1) i  (2) dotyczą realizowanych projektów; (3),(4) ,(5) i (6)- kultury organizacji.

Czynniki takie jak brak poczucia wsparcia ze strony organizacji, wyraźnie wyznaczonych celów, mikrozarządzanie i praca z ludźmi z którymi się nie lubimy zdecydowanie zwiększają stres związany z aktywnością zawodową i redukują (nieraz całkowicie) radość płynącą z wykonywanej pracy. Jeśli nie przyjrzymy się tym czynnikom, w skrajnym przypadku kilka procent większego wynagrodzenia zostawimy u psychoterapeuty.

Wydaje się że dobranie się ludzi o: 

• podobnych wartościach 
• podobnym spojrzeniu na świat 
• podobnym podejściu do pracy 

jest kluczowe dla niskiego poziomu stresu, oraz wysokiego poziomu radości i zadowolenia z wykonywanej pracy.

Lubię uproszczenia. Rozumiejąc, że “diabeł tkwi w szczegółach” uważam, że odpowiednie przyjęcie skróconej perspektywy pozwala zrozumieć wiele rzeczy.  Marc Randolph, pierwszy CEO i twórca Netflixa w swojej książce “Netflix. To się nigdy nie uda” pisze, że programiści chcą “rozwiązywać ciekawe problemy z fajnymi ludźmi”. 

• Ciekawe problemy możemy odnieść do realizowanych projektów.
• Fajnych (dla nas fajnych  – jesteśmy różni) ludzi – do kultury organizacji.

Nazwijmy widełki po odrzuceniu anomalii po prostu “godziwymi”. Rozwiązywanie ciekawych problemów z fajnymi (dla nas) ludźmi  za godziwą stawkę – brzmi dobrze? 

Dajcie znać w komentarzach i czekajcie na kolejne wpisy, w których: 

• przedstawię swoją propozycję interpretacji, skąd wzięły się, odwrotne jednak dla tego rozumowania, wyniki ankietki (oraz WYZNAM GRZECHY rekruterów IT)  
• podyskutuję z niektórymi komentarzami, które pojawiły się pod ankietą.

Stay tuned!